قبرستاني از وبلاگهاي مدرسه اي

چندسال پيش که تازه اينترنت به فضاي آموزشي پاگذاشته بود ،مثل هر نوآوري ديگر، مديران مدارس را به داشتن فضاي مجازي براي آموزش وتربيت دانش آموزان تشويق مي کردندبه اين ترتيب استفاده از وبلاگ هاي رايگان فارسي رواج يافت کاربه جايي رسيد که درهر جلسه وکارگروهي روي داشتن وبلاگ تأکيد فراوان مي شد ورفته رفته دبستانها، مدارس راهنمايي ودبيرستانها وهنرستانها ومجموعه هاي وابسته به آموزش وپرورش صاحب فضايي به نام وبلاگ يا احيانا"سايت مستقل شدند اداره آموزش وپرورش هم از اين قاعده مستثني نبود .

شدت تأکيد رفته رفته رنگ باخت ، مديراني که بي هيچ آموزش وتوجيه فلسفي وذهني به ساختن وبلاگ مبادرت کرده بودند پس از کم شدن فشارهاي رواني کم کم با وبلاگ مدرسه خداحافظي کردند وفقط گاه گاهي به مناسبتي مطلبي را درصفحه اول وبلاگ به نمايش درمي آوردند که نشان دهند وبلاگ زنده است تا مدير زنده است !

کافي است درموتور جست وجوي گوگل نام مدارس شهر يا شهرستانتان را نوشته وکليد جستجو را بفشاريد حاصل اين جستجو «گورستاني از وبلاگهاست» که کسي براي آنها مجلس ترحيمي هم برپانکرده است!

به سايت هاي ادارات آموزش وپروش هم که نگاه کنيم وضع بهتري ندارند چراکه به روز رساني آنها مرتب انجام نشده و اطلاعات مربوط به اسامي مديران وکارشناسان، تلفن وايميل هاي تماس و.. مربوط به مدتها قبل مي باشند .

متاسفانه هيچ متولي مشخصي براي اصلاح اين روند وجود ندارد و از آن بدتر اين که انگيزه اي نيز براي به روز رساني اين محتواهاي ديجيتال موجود نيست .

اگر قرارباشد فضاي وبلاگ يا وبسايت يک مدرسه يا اداره به صفحه اي براي خوش آمدگويي وتبريک وتسليت باشد بدان دليل که بازديد کنندگان اين موارد اندک  خواهند بود امري هزينه بر وفاقد کارآيي لازم است . ترويج شتابزده وبي محاسبه يک فن آوري درجامعه اين روند را به دنبال دارد به نظر مي رسد تا زماني که فلسفه استفاده از  روش هاي جديد اطلاع رساني  براي مديران تبيين نشود واز افراد کارآمد براي ترويج روش هاي جديد بهره برداري نگردد باز هم راه هاي آزمون وخطا باز خواهد بود.

وبلاگ هاي فعال مدارس به شدت وحشتناکي قائم به فرد هستند يعني فرد علاقه مندي وجود دارد که با هرنوع گرفتاري وبلاگ مدرسه را به روز مي کند وآن هنگام که به هردليل حضور وي درمدرسه منتفي شود همه چيز راکد ودراندک مدتي نابود خواهد شد شايد اين بدان دليل است که مديران هنوز به لزوم يا عدم لزوم وبلاگ مدرسه يا هر موسسه ديگري باور درستي ندارند نکته بسيار مهم دراين زمينه آن است که با اختصاص معاون فن آوري به مدارس باز هم اين موضوع عملياتي نشده است اين موضوع درجاي خود نياز به بررسي هاي واقع بينانه وهمه جانبه دارد ....

اگر مدير، معلم، دانش آموز يا مسئول آموزشي هستيد به چند وبلاگ مدارس يا ادارات سري بزنيد واگر فرزند دانش آموز داريد به وبلاگ مدرسه يا مدارس فرزندانتان نگاهي بکنيد واگر تفاوت فاحشي يافتيد اعلام فرماييد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مشخصات وبلاگ يا وبسايت هاي مرده:
حتي اگر خوشمان نيايد وب مرده وبي است که مدتها است به روز نشده است . برخي ديگر از مصاديق وب مرده را مي توان اين چنين فهرست کرد :

1- وب سايتهايي که داراي پيوند به وب سايتها يا وبلاگهاي مرده و غير فعال هستند .
2-وب سايتهايي که آدرس دامنه اصلي آنها تغيير کرده و در موتورهاي جستجو شناخته نمي شوند .
3-وب سايتهايي که شايد کاربران اندکي داشته باشند، اما به روز رساني ندارند و تنها در شبکه اينترنت وجود دارند تا محصولات يک شرکت يا فعاليت هاي يک موسسه را معرفي نمايند.
4-وب سايت افرادي که صاحبان آنها واقعا مرده اند و ديگر به روز رساني نمي شوند .
5- وب سايت هايي که به دليل فراموش کردن يا سرقت شدن نام کاربري يا کلمه عبور آن ، امکان دستيابي توسط مدير آنها وجود ندارد ..

6- وبلاگ هايي که مطالبشان با اهداف موسسه همخواني نداشته باشدواز آرمانهاي موسسه دور افتد.
7-از نگاهي ديگر : وب مرده نسلي از وب است که هنوز خاصيت بيل بوردي يا تابلو اعلانات يک طرفه خود را حفظ کرده و بر آن اصرار مي ورزد.

بخش عمده اي از وب سايتهاي فارسي و به خصوص دولتي و عمومي در ايران از نظر فني مرده محسوب مي شوند چرا که به روز رساني آنها به طور منظم صورت نمي گيرد . بارها شده که مراجعه کنندگان به وب سايتهاي دستگاه هاي دولتي اطلاعاتي دريافت کرده اندکه اساسا"ماه ها و بلکه سال ها است قديمي و بلا استفاده شده اند!!

اگر به فضاي مجازي برويم و تفکرمان همچنان آنالوگ( يک سويه) باشد، مراجعه‌کننده‌ها را با وب يخ، مرده و سرد مواجه مي‌کنيم، دراين نوع وب ها فقط اطلاعات مي‌ميرد. اصلا اکسيژن فضاي وب، اطلاعات است از اين رو مرتب کار کردن و به‌روزرساني محتوا در اين فضا اهميت دارد. به ‌نظر مي‌رسد چون فضاي مجازي براي برخي از مديران ما قابل لمس ودرک نيست نمي‌توانند با آن رابطه مناسبي برقرار کنند و در سياستگذاري هم به آن بي‌توجه هستند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پي نوشتها:

1-     دوستي از سر ارادت وشايد ...برايم نوشته است... در اين يکي دوماه محافظه کارشده اي ودرباره آموزش وپرورش ومشکلاتش نمي نويسي!! البته مرانيز باتهديد نواخته است که...! اين را بدان دليل نوشتم که بگويم اگر چه نوشتن، مشغله اصلي ذهني من است اما هميشه نمي توان مطلب انتقادي نوشت به اين دوست خوبم توصيه مي کنم اگر سوژه هايي براي نوشتن سراغ دارند معرفي کنند گاهي در يافتن موضوع جديد سرگردان مي شوم از طرف ديگر ايشان اگر توان خود را آنگونه که نثر زيبايشان را درنوشتن انتقاد از من به کاربرده اند به کارگيرند مشکل به کلي برطرف خواهد شد اگر مشکلي درآموزش وپرورش وجود دارد نمي توان انتظار داشت که يک نفر با ديدگاه واطلاعات محدود خود بتواند به همه آنها بپردازد شايد مطالب ماههاي اخيرم مانند گذشته نباشند اما اين بيشتر به روحيات شخصي ونداشتن موضوع برمي گردد .به مطلب  «پايان دنيا...» ويا «از خوش خيالي تاواقعيت» درهمين صفحه توجه کنيد.. هرگاه حرفي براي گفتن داشته باشم خواهم نوشت شک نکنيد .....

2-     مطلب عصر ارتباطات، بعضي ها را به خطا انداخته بود که شايد من با گسترش صنعت وفن آوري مخالف باشم بر اين نظر هستم که گريزي از فن آوري نيست وخواه ناخواه دنياي ما به سمت ديجيتال شدن پيش خواهد رفت،  آن نوشته تلنگري بود بر رفتار ما نسبت به فن آوري واين که از اين وسايل که دستاورد بشري براي زندگي بهتر است بهره برداري مناسب تري صورت گيرد وگرنه امکان ايستادگي دربرابر تکنولوژي مانند آن است که بخواهيم با بيل اسباب بازي پلاستيکي، راه عبور رود نيل يا مي سي سي پي راببنديم.....